۱ زِ فَلَک قوت بگیرم، دَهَن از لُوت بِبَندم شِکَم اَرْ زار بِگِرید، منِ عَیّار بِخَندم ۲ مَثَلِ بُلبُلِ مَستم، قَفَصِ خویش شِکَستم سویِ بالا بِپَریدم، که من از چَرخِ بُلندم ۳ نه چُنان مَست و خَرابم، که خورَد آتش و آبم هَمگی غَرقِ جُنونَم، هَمگی سِلْسِله‌مَندم ۴ کُلَه اَرْرفت بُرو گو: نه کَلَم […]